بدترين دوست،‌ کسی است که براي او به رنج و زحمت افتي.

نابود شد ، كسي كه ارزش خود را ندانست.  

هم نشين بي خرد مباش، كه كار زشت خود را زيبا جلوه داده، دوست دارد تو همانند او باشي. 

كار اندكي كه ادامه يابد، از كار بسياري كه از آن به ستوه آيي اميدوار كننده تر است.

 هنگامي كه توانايي فزوني يابد، شهوت كاستي گيرد. 

اي فرزند آدم ! خودت وصي مال خويش باش، امروز به گونه اي عمل كن كه دوست داري پس از مرگت عمل كنند. 

تندخويي بي مورد نوعي ديوانگي است، زيرا كه تندخو پشيمان مي شود، و اگر پشيمان نشد، پس ديوانگي او پايدار است. 

هر گاه تهيدست شديد با صدقه دادن، با خدا تجارت كنيد. 

وفاداري با خيانت كاران نزد خدا نوعي خيانت، و خيانت به خيانت كاران نزد خدا وفاداري است. 

اي فرزند آدم ! اندوه روز نيامده را بر امروزت ميفزا، زيرا اگر روز نرسيده، از عمر تو باشد خدا روزي تو را خواهد رساند. 

هر گاه مستحبات به واجبات زيان رساند آن را ترك كنيد. 

جاهلان شما پر تلاش، و آگاهان شما تن پرور و كوتاهي ورزند ! 

هر گاه خدا بخواهد بنده اي را خوار كند، دانش را از او دور سازد.  

مردم فرزندان دنيا هستند و هيچ كس را بر دوستي مادرش نمي توان سرزنش كرد. 

 از نافرماني خدا در خلوت ها بپرهيزيد، زيرا همان كه گواه است، داوري كند. 

بي نيازي از عذرخواهي، گرامي تر از عذر راستين است. 

براي هر كسي در مال او دو شريك است: وارث، و حوادث. 

برترين بي نيازي و دارايي، نااميدي است از آنچه در دست مردم است. 

ستودن بيش از آن چه كه سزاوار است نوعي چاپلوسي، و كمتر از آن،‌ درماندگي يا حسادت است.  

سخت ترين گناه آنكه گناهكاران را كوچك بشمارد.  

از حرام دنيا چشم پوش، تا خدا زشتي هاي آن ر ا به تو نماياند، و غافل مباش كه لحظه اي از تو غفلت نشود. 

سخن بگوييد تا شناخته شويد، زيرا كه انسان در زير زبان خود پنهان است.  

بسا سخن كه از حملة مسلحانه كارگر تر است. 

خدا از مردم نادان عهد نگرفت كه بياموزند، تا آنكه از دانايان عهد گرفت كه آموزش دهند. 

سخت ترين گناهان، گناهي است كه گناهكار آن را سبك شمارد. 

دو گرسنه هرگز سير نشوند: جويندة علم و جويندة مال.

چيز اندك كه با اشتياق تداوم يابد، بهتر از فراواني است كه رنج آور باشد. 

خدا عقل را به انساني نداد جز آن كه روزي او را با كمك عقل نجات بخشيد.  

 هر كس با حق در افتاد نابود شد. 

قلب، كتاب چشم است. (آنچه چشم بنگرد در قلب نشيند.) 

تقوا در رأس همة ارزش هاي اخلاقي است.  

با آن كس كه تو را سخن آموخت به درشتي سخن مگو، و با كسي كه راه نيكو سخن گفتن به تو آموخت، لاف بلاغت مزن. 

در تربيت خويش تو را بس كه از آنچه بر ديگران نمي پسندي دوري كني.

بزرگ ترين عيب آنكه چيزي را در خود داري، بر ديگران عيب بشماري ! 

با مردم آنگونه معاشرت كنيد، كه اگر مرديد بر شما اشك ريزند، و اگر زنده مانديد، با اشتياق سوي شما آيند. 

اگر بر دشمنت دست يافتي، بخشيدن او را شكرانة پيروزي قرار ده.  

ناتوان ترين مردم كسي است كه در دوست يابي ناتوان است، و از او ناتوان تر آن كه دوستان خود را از دست بدهد. 

چون نشانه هاي نعمت پروردگار آشكار شد، با ناسپاسي نعمت ها را از خود دور نسازيد. 

از كفارة گناهان بزرگ، به فرياد مردم رسيدن، و آرام كردن مصيبت ديدگان است.  

اي فرزند آدم ! زماني كه خدا را مي بيني كه انواع نعمت ها را به تو مي رساند تو در حالي كه معصيت كاري، بترس. 

بخشنده باش اما زياده روي نكن، در زندگي حسابگر باش اما سخت گير مباش.  

عمل مستحب انسان را به خدا نزديك نمي گرداند اگر به واجب زيان رساند. 

خوشا به حال كسي كه به ياد معاد باشد، براي حسابرسي قيامت كار كند، با قناعت زندگي كند، و از خدا راضي باشد. 

گناهي كه تو را پشيمان كند بهتر از كار نيكي است كه تو را به خود پسندي وا دارد.  

هيچ ثروتي چون عقل، و هيچ فقري چون ناداني نيست. هيچ ارثي چون ادب، و هيچ پشتيباني چون مشورت نيست. 

ثروت، ريشة شهوت هاست.  

از بخشش اندك شرم مدار كه محروم كردن، از آن كمتر است.  

ارزش هر كس به مقدار دانايي و تخصص اوست.  

بي ارزش ترين دانش، دانشي است كه بر سر زبان است، و برترين علم، علمي است كه در اعضا و جوارح آشكار است.  

عفت ورزيدن زينت فقر و شكر گذاري زينت بي نيازي است. 

خوابيدن همراه با يقين، برتر از نماز گذاردن با شك و ترديد است.  

مردم براي اصلاح دنيا چيزي از دين را ترك نمي گويند، جز آنكه خدا آنان را به چيزي زيانبار تر دچار خواهد ساخت.  

چقدر فاصلة بين دو عمل دور است، عملي كه لذتش مي رود و كيفر آن مي ماند و عملي كه رنج آن مي گذرد و پاداش آن ماندگار است. 

اگر به آنچه كه مي خواستي نرسيدي، از آنچه هستي نگران مباش.  

دوست، دوست نيست مگر آنكه حقوق برادرش را در سه جايگاه نگهبان باشد: در روزگار گرفتاري، آن هنگام كه حضور ندارد، و پس از مرگ.  

نماز موجب نزديكي هر پارسايي به خداست، و حج جهاد هر ناتوان است. هر چيزي زكاتي دارد، و زكات تن، روزه، و جهاد زن، نيكو شوهر داري است.  

 روزي را با صدقه دادن فرود آوريد. 

آنكه پاداش الهي را باور دارد، در بخشش سخاوتمند است.  

برادرت را با احساني كه در حق او مي كني سرزنش كن، و شر او را با بخشش بازگردان. 

فقر، مرگ بزرگ است !. 

اي فرزند آدم ! آنچه را كه بيش از نياز خود فراهم كنيد، براي ديگران اندوخته ايد. 

كسي كه درخت شخصيت او نرم و بي عيب باشد، شاخ و برگش فراوان است.  

حسادت بر دوست، از آفات دوستي است.  

داوري با گمان بر افراد مورد اطمينان، دور از عدالت است.  

بدترين توشه براي قيامت، ستم بر بندگان است.  

خود را به بي خبري نماياندن از بهترين كارهاي بزرگان است. 

آن كس كه لباس حيا بپوشد كسي عيب او را نبيند. 

ايمان، بر شناخت با قلب، اقرار با زبان، و عمل با اعضا و جوارح استوار است.  

سنگ غصبي در بناي خانه، ماية ويران شدن آن است. 

هر چند اندك؛ و ميان خود و خدا پرده اي قرار ده هر چند نازك ! . 

خدا را در هر نعمتي حقي است، هر كس آن را بپردازد، فزوني يابد، و آن كس كه نپردازد و كوتاهي كند، در خطر نابودي قرار گيرد.